جان دوباره در کالبد دریاچه ارومیه

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، با این که بارندگی های سیل آسای اخیر، در برخی مناطق کشور، ویرانی، خرابی و مرگ و میرهایی در برداشته، اما همین بارندگی ها موجب شده دریاچه ارومیه جانی دوباره بگیرد.
تراز آبی دریاچه ارومیه تا حدی افزایش یافته که پسروی دریاچه، جای خود را به پیشروی داده است، طوری که تا سواحل بندر شرفخانه هم پیش آمده است.
لنج هایی که تا چند روز پیش در سواحل بندر شرفخانه به گِل که نه، به نمک نشسته بودند، اکنون بر آب سوار شده اند و پس از مدت ها خشکی و بی آبی، آب را زیر پایشان حس می کنند.

آب دریاچه ارومیه تا جایی پیش آمده که مردم و گردشگرانی که تا همین هفته پیش، وقتی وارد بندر شرفخانه می شدند، شوره زار و نمک زارهای به جا مانده از پسروی دریاچه، قلب و روحشان را می آزرد، اکنون با دیدن آبی که سواحل این بندر را فرا گرفته، امیدی دوباره در دلشان جوانه زده و از پرآب شدن دریاچه ارومیه، شادی بر وجودشان حاکم شده است.
استاندار آذربایجان شرقی هم چند روز پیش، در بازدید از آخرین وضع دریاچه ارومیه گفته: هم‌اکنون تراز دریاچه 40 سانتی‌متر بالا آمده است.
محمدرضا پورمحمدی همچنین گفته: حجم آب دریاچه هم در مقایسه با مهر پارسال، از یک میلیارد به 2.6 میلیارد مترمکعب و وسعت آن از یک هزار و ۷۷۰ کیلومتر مربع به 2 هزار و ۵۸۰ کیلومتر مربع افزایش یافته است، البته نباید از اقدامات سازنده ستاد احیای دریاچه ارومیه، آن هم با وجود کمبود و تخصیص ناقص اعتبارات، چشم پوشی کرد چرا که این اقدامات هم به نوبه خود در تثبیت وضع دریاچه موثر بوده است.

در هر حال همه مردم آذربایجان های شرقی و غربی، کردستان و دیگر استان ها و مناطق همجوار با دریاچه ارومیه، از این که دریاچه، دوباره جان گرفته، خوشحال و شاکرند.
هر چند در این میان انتظار می رود مسئولان دست به دست هم داده و تا آب و باران باقیست، با هدایت درست روان آب ها و حتی ذخایر مازاد پشت سدها به سمت دریاچه ارومیه، سهمی در نجات و دوام و بقای آن و البته پیشگیری از لطمات و صدمات خشکی دریاچه برای مردم منطقه، داشته باشند.
خشکی و پسروی آب دریاچه ارومیه، سال هاست علاوه بر به هم زدن تعادل زیستی گونه های مختلف جانوری، با پدید آوردن طوفان های نمکی حتی تا ده ها کیلومتر دورتر از دریاچه، زندگی، معیشت و سلامت مردم را به خطر انداخته و سالیان متمادی است کشاورزی در حاشیه آن، به حاشیه رانده شده است.

از بارقه های امید در جان گیری دوباره دریاچه ارومیه که بگذریم، این نکته هم فراموش نشود که به برکت بارندگی های اخیر، سفره های کم آب و بی آب زیرزمینی که تا چندی پیش به دغدغه مسئولان تبدیل شده بود و مدام آن را گوشزد می کردند، بی شک هم اکنون پرآب شده و نوبت آن است مدیران و مسئولان مربوط با مدیریت اصولی، تدابیر کارشناسانه و عالمانه و البته درازمدت، بر دوام و بقای آن بکوشند.
بر کسی پوشیده نیست که با مدیریت درست و اصولی بارندگی های امروز ، حتی در مواقع بحرانی، فردا و فرداها با مشکل کمبود و بحران آب مواجه نخواهیم شد، در غیر این صورت باز هم باید در تابستان های گرم و سوزان، منتظر قطعی ها، هشدارها و نبودها و کمبودها باشیم.
تا فرصت باقیست باید چاره اندیشی کرد، امروز دیر است، فردا دیرتر...

گزارش مکتوب از سهیلا محمدیان