روستای دروار در 45 کیلومتری دامغان قرار گرفته و بیشتر جوانان این روستا به شغل نجاری مشغول هستند.
روح الله امیر فخریان دهیار روستای دروار می گوید: 35 کارگاه نجاری در این روستا وجود دارد و زمینه مناسبی برای گسترش این کارگاه ها هم هست.
آقای رضایی مسئول یکی از این کارگاه های نجاری هم می گوید : با سه میلیون تومان سرمایه این کارگاه را راه انداختیم.
این جوان کارآفرین مشکلاتی را درباره پیدا کردن چوب بازگو می کند و می گوید : جوانان باید بیشتر به خودشان متکی باشند و روی پای خود بایستند .
وی می افزاید: جوانان روستای دروار نشان دادند که می توانند با همت و تلاش خود بازار داخلی را تامین کنند و اگر از واردات و قاچاق صنایع چوبی جلوگیری شود ، می توان در خودکفایی کشور در صنایع چوب گام برداشت .
آقای حسنی یکی دیگر از جوانانی است که در روستای دروار مشغول به کار نجاری است.
او که ساکن دامغان است می گوید : در شهر کار مناسبی پیدا نکردم و الان حدود 4 سال است که در این دروار مشغول به کار هستم.
آقای حضرتی هم یکی دیگر از ساکنان روستاست که مدتی به شهر مهاجرت کرد.
او گفت: در شهر کار و کاسبی خوبی نداشتم و زندگیم نمی چرخید که این باعث شد دوباره به دروار برگردم و کارگاه تولیدی نجاری راه اندازی کنم و شکرخدا رونق خوبی گرفت.
یکی از کارآفرینان درواری نیز با بیان اینکه در مدت کوتاهی توانستم تعداد زیادی از جوانان را به شغل نجاری علاقه مند کنم گفت: روستاییان بعد از فراگیری و آموزش های لازم به صورت رایگان در این کارگاه من مشغول به کار می شوند.
وی با بیان اینکه ظرفیت جذب تمام مردان روستایی در منطقه و حتی روستاهای هم جوار در کارگاه تولیدی نجاری وجود دارد افزود : صنایع چوبی که در دروار تولید می شود به دلیل کیفیت کالا و قیمت مناسب به نمایشگاه های تهران ارسال می شود.