تغییر واحد پولی به تومان ؛ شاید هم با حذف صفر

در اواخر سده هیجدهم میلادی، در ایران سکه «ریال» معادل یک هشتم تومان ارزش داشت.
در زمان شاه طهماسب صفوی (سده شانزدهم میلادی)، واحد پول ایران «تومان» (سکه طلا) و واحد کوچک‌تر «شاهی» (سکه نقره) بود.
در سال سی‌ام سلطنت فتحعلی شاه قاجار، سکه نقره بنام «صاحبقران» ضرب و ارزش آن معادل یک دهم «تومان» تعیین شد.
نام این سکه به اختصار به «قران» تبدیل شد. «شاهی» به کوچک‌ترین واحد پول ایران و معادل یک بیستم «قران» تبدیل شد که در فرهنگ عامه به آن پاپاسی به معنای پشیز و کم ارزش هم گفته می‌شد.
از آذر ۱۳۰۸ شمسی/ نوامبر ۱۹۲۹ میلادی تنزل بهای نقره در بازارهای جهانی شدت یافت و به تبع آن از ارزش سکه نقره قران ایران نیز کاسته شد.
در ادامه این موضوع مطرح شد که پایه پول ایران بجای نقره بر طلا مبتنی شود.
اسفند همان سال کمیسیون نرخ اسعار «قانون تعیین واحد و مقیاس پول قانونی ایران» را تصویب کرد. بموجب این قانون، «ریال» بعنوان واحد پول ایران تعیین و یک «ریال» معادل یک دهم یک گرم طلا تعیین شد.
از اول فروردین ۱۳۱۱ شمسی، ۲۱ مارس ۱۹۳۲ میلادی. «ریال»، بعنوان واحد رسمی پول ایران معرفی شدو پس از حدود یک سده «قران» جای خود را به «ریال»‌داد.
ازآن زمان تا به امروز در ایران واحد پولی بنام «تومان» رسماً وجود نداشته، ولی واژه «ریال» هیچگاه مقبولیت عامه نیافت و مردم همچنان «تومان» را به کار می‌برند.