پنجم صفر؛ شهادت حضرت رقیه (س)

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، در تعداد دختران امام حسین و نام های آن‌ها اختلاف وجود دارد، آنچه از منابع بدست می آید امام حسین علیه السلام دارای چهار دختر به نام های فاطمه کبری، فاطمه صغری، سکینه و رقیه بوده است.

اصل وجود دختری چهار ساله برای امام حسین علیه السلام در منابع شیعی آمده است، در کتاب کامل بهائی نوشته علاء الدین طبری (قرن ششم هجری قمری) قصه دختری چهار ساله که در ماجرای اسارت در خرابه شام در کنار سر بریده پدر به شهادت رسیده، آمده است؛ اما درباره نام او، که آیا رقیه بوده یا فاطمه صغری و... اختلاف است.

اما آنچه در تاریخ نقل شده است، ولادت آن حضرت در مدینه و در سه سالگی همراه پدر بزرگوارش در کربلا بود. 

وی قبل از روز عاشورا بارها مورد تفقد و دلجویی حضرت اباعبدالله (علیه السلام) قرار گرفت تا آنجا که آن حضرت به خواهرشان حضرت زینب (س) در مورد وی سفارش کردند. 

بعد از واقعه عاشورا دشمن تمام کسانی را که زنده مانده بودند، اسیر کرد و میان این اسرا، یک دختر کوچک هم دیده می ‏شد، این دختر کوچک رقیه بود او که حالا بعد از شهادت پدرش به همراه عمه ‏اش زینب و اسرای دیگر به طرف شام می ‏رفت. کاروان عاشورا، ده ها منزل در راه شهر شام پشت سر گذاشته بود. پنجمین روز صفر به غروب گراییده بود، از داخل خرابه های شام، صدای یک کودک به گوش می ‏رسید. 

تمام کسانی که در میان اسرا بودند، می ‏دانستند که این صدای رقیه دختر کوچک امام حسین است. رقیه از خواب بیدار شده بود و سراغ پدرش را می ‏گرفت؛ گویا خواب پدرش را دیده بود، در این حال یزید، دستور داد سر امام حسین علیه‏ السلام را به رقیه نشان بدهند وقتی حضرت رقیه علیها السلام سر بریده پدرش امام حسین علیه‏ السلام را دید، آن‌قدر ناله کرد و گریست تا از دنیا رفت و بدن شریف آن حضرت شبانه در همان محل  دفن شد.

مرقد مطهر حضرت رقیه علیها السلام در سوریه نزدیک به قبر حضرت زینب علیها السلام است.

از کهن‌ترین منابعی که نام آن حضرت با لفظ "رقیه" یاد شده است، قصیده سیف بن عمیره نخعی کوفی از اصحاب امام جعفر صادق(ع) و امام موسی کاظم (ع) است.

شواهد و مدارک درباره وجود شریف آن حضرت و استقرار قبر آن حضرت در مکان فعلی حرم مطهر ایشان همراه با معجزات و کراماتی از آن مظلومه بسیار است.

******************

منابع و مآخذ:

. تقویم شیعه، عبدالحسین نیشابوری، انتشارات دلیل ما، 1387

. دایره المعارف تشیع: ج8 ص313-314. کامل بهائی  ج2 ص179. منتخب التواریخ: ص388. دائره المعارف الإسلامیه الشیعه: ج1 جزء 2 ص25. کتاب المنن (عبدالوهاب بن احمد شافعی مصری شعرانی) متوفی 973ق.